One week to go, fime flies
Door: Kelly en Ilse
06 Februari 2015 | Malawi, Mpandi Island
Mwazuka Bwandji (goede morgen),
Bedankt voor jullie lieve, leuke reacties op de site, Facebook enz. Dit doet ons goed en vinden we erg leuk om te lezen.
Omdat het niet lukt om foto's op de site te zetten, hebben we er wat op Facebook gezet.
Vrijdagmiddag zijn we naar een lodge hier in de buurt gegaan, Nanchengwa lodge.
We waren de enige gasten en het was erg rustig. Genoten van de omgeving en de zon.
Hier lekker een broodje hamburger en friet gegeten, mm dat ging er wel in hihi!
Zaterdagmiddag weer terug gegaan naar ons eigen huis. De off-road weg was erg slecht naar de lodge dus besloten om terug te lopen naar de hoofdweg waar we opgehaald werden door onze begeleiding. We hebben wel bewezen dat we niet van suiker zijn, door een regenbui gelopen en onder de modder kwamen we dan "eindelijk" aan bij de hoofdweg.
Na terugkomst een lekkere douche gepakt.
Zondagmorgen zijn we met James mee naar de kerk gegaan om te zien hoe het er hier aan toe gaat:O. Dat hadden we beloofd na de discussies vorige week over het wel/niet geloven in God..
Het gaat er hier heel anders aan toe dan in NL. Er werd volop gedanst en gezongen. Je merkt wel dat de mensen erg gelovig zijn en helemaal opgaan in hun geloof, verbaal waren sommige mensen erg duidelijk aanwezig, lees schreeuwen en hard huilen, je zou er nog schrik van krijgen.
Omdat wij als visitors in de kerk waren werd de mis vertaald in het Engels.
Op het einde van de mis moesten we naar voren komen en ons voorstellen en vertellen wat we met de kerk hebben, oeps... Niet veel:) haha. Dat hebben we maar niet gezegd. Ook heeft de pastoor ons gezegend en een gebed voor ons gedaan.
De kok en onze begeleiding op het project proberen ons te overtuigen te leven volgens de bijbel en onze kinderen zo op te voeden. Ze willen ons pushen om in NL naar de kerk te gaan en te geloven in God. Dachten we toch van niet... Haha. :) Om hen te doen denken dat wij ons willen verdiepen in de Bijbel, hebben we maar gezegd dat we doe gaan lezen als we thuis zijn:P, niet dus!
's Middags nog maar even wat was gewassen op de hand, echt back to basic. De kleren waren nog niet droog 's avonds dus besloten om het maar te laten hangen in de hoop dat alles de volgende dag wel droog zou zijn.
Als je dan wakker wordt midden in de nacht van het onweer en hoort dat het flink waait, dan denk je wel, hopen dat alles goed vast zit met de wasknijpers en dat er niks het Malawimeer in waait..:). Gelukkig hadden de bewakers goed op onze was gelet en hing alles nog /weer op de waslijn.
Op z'n tijd een filmpje kijken doen we hier ook, heerlijk! Alleen missen we er een bak chips bij :D
Bijna iedere nacht worden we gewekt door flinke onweer en bliksem met als gevolg dat de stoppen springen en er geen stroom is. Een flits en direct een enorme knal. Toch wel schrikken. De deuren klapperen of er vallen takken uit de boom en apen die over het dak rennen. Tja het is toch een beetje bushbush hier, hihi.
Maandag de eerste echte les gegeven aan de HIV groep. Deze groep hebben we meer verteld over HIV, de symptomen, preventie en de manieren van overdragen. Ze stelde goede vragen en willen ook echt wat leren.
Wondzorg was rustig, 3 patienten, geen gekke dingen gezien.
Dinsdag wederom een rustige ochtend met wondzorg, 4 patienten. Vorige week hebben we een oudere dame gezien die een grote wond onder de voet had. Vandaag is ze terug gekomen om te herbeoordelen en behandelen en het zag er stukken beter uit.
In de middag zijn we naar een ander dorpje gegaan voor de HBC sessie. Hier hebben we uitleg gegeven over uitdroging en epilepsie. Het verbaasde ons dat ze al van alles wisten over epilepsie, uitdroging was daarin tegen nieuw.
Volgende week meer over diabetes.
Deze groep is erg gemotiveerd en willen dingen leren. Nemen pen en papier mee om aantekeningen te maken. De andere groepen waar we uitleg aan geven doen dit niet, zij kunnen niet schrijven.
Het eten smaakt ons erg goed, op 2x na, vieze brinta pap en rijstepap met pindakaas.
In het begin vooral veel pasta, rijst, fruit, groenten en soja.
Nu meer aardappelen, salades, rauwkost, veel vers fruit, toast, friet (ook als ontbijt), zelfs aardappelsalade, gebakken ei, verse kippenpootjes en vis.
Woensdagochtend weer wondzorg gedaan. Er kwam een man met een flinke brandwond die hij sinds maandag al heeft. Heel zijn voet verbrand, stukjes dood weefsel, had hier zelf niets mee gedaan. Sommige families hebben als traditie om sneetjes te maken in de huid rondom de wond en daar medicijnen in te stoppen omdat ze geloven dat de wond hierdoor geneest.
Na het wondzorg project hebben we meegelopen in het plaatselijke ziekenhuis hier in het dorp.
We hebben een schoonmaakster geholpen met het registreren van zwangeren die een klamboe kregen. Zij deed ook medicijnen uitdelen! Wat..!! Een schoonmaakster, ja hier wel. Er werken maar 3 verpleegkundige en een paar medisch assistenten in het ziekenhuis, de schoonmaaksters doen ondersteunende taken als medicijnen uitdelen, controles doen enz. De verpleegkundige voeren hier de taken uit van een arts zoals bevallingen doen. Artsen hebben zie hier niet in het ziekenhuis.
Samen met een verpleegkundige meegekeken naar zwangeren die op controle kwamen, lees dit als zijnde een verloskundigepraktijk in Nederland. Hij deed kijken hoe de baarmoeder groeit, het hartje van de baby luisteren (als dat ging), anders vragen of de baby beweegt, zo ja dan is alles goed. We hebben ook mogen luisteren naar het hartje van de baby met een soort van houten koker, echo apparaten kennen ze hier niet. Welk geslacht het kind heeft weten ze pas als het geboren wordt.
De verpleegkundige, werkzaam sinds 3 dagen na diplomering, werd weg geroepen ivm een bevalling. Snel er echter aan en vragen of we mee moeten kijken. Hij gaf aan eerst zelf te willen kijken hoe het er voor stond. Het hoofdje was nog niet voldoende ingedaald voor de bevalling. Na nog geen 15 minuten werden we geroepen omdat de baby geboren ging worden.
Moeder is 18 jaar, heeft al 2 kinderen, nu bevallen van de 3e. Dit stelt toch niks voor als je het zo ziet:) een zucht en de baby was geboren, de baby had wel de navelstreng om de nek.
De moeder en baby gaven geen kick tijdens / na de bevalling, liggend op een vuilniszak..
Kind heeft 2 x gehuild en was daarna rond aan het kijken. Werd gewogen en werd in doeken gewikkeld en op het aanrecht tegen de muur gelegd, zonder toezicht.
Moeder een spuit geven en de placenta eruit trekken. Hierna maakt moeder een soort string van een handdoek en draagt dit 9 dagen om alle "rommel" op te vangen.
Dit was een hele ervaring, we zijn erg blij dat we in Nederland wonen en dat dit bij ons alles toch wel anders gebeurt!
Donderdag wondzorg en HBC sessie gehad. Beide waren rustig. We hebben bij de HBC sessie gevraagd of we een baby op de rug in een draagdoek mochten dragen om eens te ervaren hoe dit voor deze bevolking is. Zij dragen de baby's en kinderen op de rug of in de zij.
Dit voelt best stevig aan. We hebben foto's gemaakt, deze komen op Facebook te staan.
Ook hebben we alvast aangegeven dat we de baby volgende week mee willen nemen, kunnen ze daar vast rekening mee houden..;)
Wat ons erg opvalt is dat de baby's/kinderen erg gemakkelijk en stil zijn. Huilen nauwelijks, lachen veel, kijken wat rond. Zo'n kind willen we ook..
Vandaag weer wondzorg gedaan hier in het dorp.
Plannen voor het weekend zijn alweer gemaakt, we gaan straks terug naar Cape Maclear. We willen een kajak huren en naar Domwe Island varen:)
Weetjes:
Hier hebben ze een bioscoop in het dorp met voornamelijk actie films op een zwart/wit tv. De films zijn vertaald naar Chichewa (de plaatselijke taal).
De bioscoop moet je zien als een rieten hut met boomstammen als banken.
Geluid van de bioscoop hoor je van verre.
Het valt ons op dat Afrika toch wel een beetje verwesterd is:). Er zijn veel mensen met Nederlandse namen zoals Linda, Harry, Iris, Esther en Deborah. Erg grappig, ben je zo ver van huis, is hier toch een beetje Nederland!
Overal zien we kinderen zitten, liggen en zelfs hangen in de boom. Je kunt ons niet wijs maken dat we van God afkomen. Wij denken toch echt dat we van de apen afstammen:D
Op school dragen de kinderen uniformen, lees blauwe jurken. In de middag is het in het dorp alle kleuren van de regenboog.
Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan, alles wordt meegenomen/verplaatst op het hoofd. Zakken van 25-50kg rijst, was, afwas, rugzak, hout voor het koken en tonnen met water wat ze gaan halen bij de waterpomp (grondwater).
Knap om te zien, wij hebben het geprobeerd met onze rugzak, is onmogelijk voor ons, hihi.
Bedankt voor jullie lieve, leuke reacties op de site, Facebook enz. Dit doet ons goed en vinden we erg leuk om te lezen.
Omdat het niet lukt om foto's op de site te zetten, hebben we er wat op Facebook gezet.
Vrijdagmiddag zijn we naar een lodge hier in de buurt gegaan, Nanchengwa lodge.
We waren de enige gasten en het was erg rustig. Genoten van de omgeving en de zon.
Hier lekker een broodje hamburger en friet gegeten, mm dat ging er wel in hihi!
Zaterdagmiddag weer terug gegaan naar ons eigen huis. De off-road weg was erg slecht naar de lodge dus besloten om terug te lopen naar de hoofdweg waar we opgehaald werden door onze begeleiding. We hebben wel bewezen dat we niet van suiker zijn, door een regenbui gelopen en onder de modder kwamen we dan "eindelijk" aan bij de hoofdweg.
Na terugkomst een lekkere douche gepakt.
Zondagmorgen zijn we met James mee naar de kerk gegaan om te zien hoe het er hier aan toe gaat:O. Dat hadden we beloofd na de discussies vorige week over het wel/niet geloven in God..
Het gaat er hier heel anders aan toe dan in NL. Er werd volop gedanst en gezongen. Je merkt wel dat de mensen erg gelovig zijn en helemaal opgaan in hun geloof, verbaal waren sommige mensen erg duidelijk aanwezig, lees schreeuwen en hard huilen, je zou er nog schrik van krijgen.
Omdat wij als visitors in de kerk waren werd de mis vertaald in het Engels.
Op het einde van de mis moesten we naar voren komen en ons voorstellen en vertellen wat we met de kerk hebben, oeps... Niet veel:) haha. Dat hebben we maar niet gezegd. Ook heeft de pastoor ons gezegend en een gebed voor ons gedaan.
De kok en onze begeleiding op het project proberen ons te overtuigen te leven volgens de bijbel en onze kinderen zo op te voeden. Ze willen ons pushen om in NL naar de kerk te gaan en te geloven in God. Dachten we toch van niet... Haha. :) Om hen te doen denken dat wij ons willen verdiepen in de Bijbel, hebben we maar gezegd dat we doe gaan lezen als we thuis zijn:P, niet dus!
's Middags nog maar even wat was gewassen op de hand, echt back to basic. De kleren waren nog niet droog 's avonds dus besloten om het maar te laten hangen in de hoop dat alles de volgende dag wel droog zou zijn.
Als je dan wakker wordt midden in de nacht van het onweer en hoort dat het flink waait, dan denk je wel, hopen dat alles goed vast zit met de wasknijpers en dat er niks het Malawimeer in waait..:). Gelukkig hadden de bewakers goed op onze was gelet en hing alles nog /weer op de waslijn.
Op z'n tijd een filmpje kijken doen we hier ook, heerlijk! Alleen missen we er een bak chips bij :D
Bijna iedere nacht worden we gewekt door flinke onweer en bliksem met als gevolg dat de stoppen springen en er geen stroom is. Een flits en direct een enorme knal. Toch wel schrikken. De deuren klapperen of er vallen takken uit de boom en apen die over het dak rennen. Tja het is toch een beetje bushbush hier, hihi.
Maandag de eerste echte les gegeven aan de HIV groep. Deze groep hebben we meer verteld over HIV, de symptomen, preventie en de manieren van overdragen. Ze stelde goede vragen en willen ook echt wat leren.
Wondzorg was rustig, 3 patienten, geen gekke dingen gezien.
Dinsdag wederom een rustige ochtend met wondzorg, 4 patienten. Vorige week hebben we een oudere dame gezien die een grote wond onder de voet had. Vandaag is ze terug gekomen om te herbeoordelen en behandelen en het zag er stukken beter uit.
In de middag zijn we naar een ander dorpje gegaan voor de HBC sessie. Hier hebben we uitleg gegeven over uitdroging en epilepsie. Het verbaasde ons dat ze al van alles wisten over epilepsie, uitdroging was daarin tegen nieuw.
Volgende week meer over diabetes.
Deze groep is erg gemotiveerd en willen dingen leren. Nemen pen en papier mee om aantekeningen te maken. De andere groepen waar we uitleg aan geven doen dit niet, zij kunnen niet schrijven.
Het eten smaakt ons erg goed, op 2x na, vieze brinta pap en rijstepap met pindakaas.
In het begin vooral veel pasta, rijst, fruit, groenten en soja.
Nu meer aardappelen, salades, rauwkost, veel vers fruit, toast, friet (ook als ontbijt), zelfs aardappelsalade, gebakken ei, verse kippenpootjes en vis.
Woensdagochtend weer wondzorg gedaan. Er kwam een man met een flinke brandwond die hij sinds maandag al heeft. Heel zijn voet verbrand, stukjes dood weefsel, had hier zelf niets mee gedaan. Sommige families hebben als traditie om sneetjes te maken in de huid rondom de wond en daar medicijnen in te stoppen omdat ze geloven dat de wond hierdoor geneest.
Na het wondzorg project hebben we meegelopen in het plaatselijke ziekenhuis hier in het dorp.
We hebben een schoonmaakster geholpen met het registreren van zwangeren die een klamboe kregen. Zij deed ook medicijnen uitdelen! Wat..!! Een schoonmaakster, ja hier wel. Er werken maar 3 verpleegkundige en een paar medisch assistenten in het ziekenhuis, de schoonmaaksters doen ondersteunende taken als medicijnen uitdelen, controles doen enz. De verpleegkundige voeren hier de taken uit van een arts zoals bevallingen doen. Artsen hebben zie hier niet in het ziekenhuis.
Samen met een verpleegkundige meegekeken naar zwangeren die op controle kwamen, lees dit als zijnde een verloskundigepraktijk in Nederland. Hij deed kijken hoe de baarmoeder groeit, het hartje van de baby luisteren (als dat ging), anders vragen of de baby beweegt, zo ja dan is alles goed. We hebben ook mogen luisteren naar het hartje van de baby met een soort van houten koker, echo apparaten kennen ze hier niet. Welk geslacht het kind heeft weten ze pas als het geboren wordt.
De verpleegkundige, werkzaam sinds 3 dagen na diplomering, werd weg geroepen ivm een bevalling. Snel er echter aan en vragen of we mee moeten kijken. Hij gaf aan eerst zelf te willen kijken hoe het er voor stond. Het hoofdje was nog niet voldoende ingedaald voor de bevalling. Na nog geen 15 minuten werden we geroepen omdat de baby geboren ging worden.
Moeder is 18 jaar, heeft al 2 kinderen, nu bevallen van de 3e. Dit stelt toch niks voor als je het zo ziet:) een zucht en de baby was geboren, de baby had wel de navelstreng om de nek.
De moeder en baby gaven geen kick tijdens / na de bevalling, liggend op een vuilniszak..
Kind heeft 2 x gehuild en was daarna rond aan het kijken. Werd gewogen en werd in doeken gewikkeld en op het aanrecht tegen de muur gelegd, zonder toezicht.
Moeder een spuit geven en de placenta eruit trekken. Hierna maakt moeder een soort string van een handdoek en draagt dit 9 dagen om alle "rommel" op te vangen.
Dit was een hele ervaring, we zijn erg blij dat we in Nederland wonen en dat dit bij ons alles toch wel anders gebeurt!
Donderdag wondzorg en HBC sessie gehad. Beide waren rustig. We hebben bij de HBC sessie gevraagd of we een baby op de rug in een draagdoek mochten dragen om eens te ervaren hoe dit voor deze bevolking is. Zij dragen de baby's en kinderen op de rug of in de zij.
Dit voelt best stevig aan. We hebben foto's gemaakt, deze komen op Facebook te staan.
Ook hebben we alvast aangegeven dat we de baby volgende week mee willen nemen, kunnen ze daar vast rekening mee houden..;)
Wat ons erg opvalt is dat de baby's/kinderen erg gemakkelijk en stil zijn. Huilen nauwelijks, lachen veel, kijken wat rond. Zo'n kind willen we ook..
Vandaag weer wondzorg gedaan hier in het dorp.
Plannen voor het weekend zijn alweer gemaakt, we gaan straks terug naar Cape Maclear. We willen een kajak huren en naar Domwe Island varen:)
Weetjes:
Hier hebben ze een bioscoop in het dorp met voornamelijk actie films op een zwart/wit tv. De films zijn vertaald naar Chichewa (de plaatselijke taal).
De bioscoop moet je zien als een rieten hut met boomstammen als banken.
Geluid van de bioscoop hoor je van verre.
Het valt ons op dat Afrika toch wel een beetje verwesterd is:). Er zijn veel mensen met Nederlandse namen zoals Linda, Harry, Iris, Esther en Deborah. Erg grappig, ben je zo ver van huis, is hier toch een beetje Nederland!
Overal zien we kinderen zitten, liggen en zelfs hangen in de boom. Je kunt ons niet wijs maken dat we van God afkomen. Wij denken toch echt dat we van de apen afstammen:D
Op school dragen de kinderen uniformen, lees blauwe jurken. In de middag is het in het dorp alle kleuren van de regenboog.
Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan, alles wordt meegenomen/verplaatst op het hoofd. Zakken van 25-50kg rijst, was, afwas, rugzak, hout voor het koken en tonnen met water wat ze gaan halen bij de waterpomp (grondwater).
Knap om te zien, wij hebben het geprobeerd met onze rugzak, is onmogelijk voor ons, hihi.
-
06 Februari 2015 - 06:23
Marielle:
Prachtig weer om te lezen!! Mooi back to basic.
Hele mooie foto's op fb van jullie en die lieve kindjes....veel plezier nog daar.
Groetjes Marielle
-
06 Februari 2015 - 07:07
Gerry:
Wat interessant om te lezen hoe jullie dagen verlopen en wat jullie allemaal meemaken! Wat een leuke ervaring moet dit voor jullie zijn! Geniet van het week-end en nog een fijne week op deze plek!
groetjes, Gerry -
06 Februari 2015 - 08:36
Rob:
Weer een mooi verhaal dames. Bijzonder dat zonder "echte" materialen en middelen daar een bevalling soepel kan verlopen. Geniet nog maar even van deze plek, over een week staat er weer een nieuw avontuur voor jullie klaar
Groet, Rob -
06 Februari 2015 - 10:43
Yvette :
Leuke verhalen ilse en kelly! Fijn om te lezen dat jullie t naar je zin hebt. Geniet ervan!
Liefsx Yvette -
06 Februari 2015 - 14:27
Christel:
JAZEKER foto's op Facebook..........! tja da's nou jammer hihi, dat heb ik niet :( ......Moet ik dan toch echt nog op Facebook Hmmm, denk dat ik maar een collega vraag of ik ff mag kijken :)
Veel plezier nog meiden en merci weer voor deze bijzondere belevenissen.
Grtjs uit Nederweert -
06 Februari 2015 - 14:36
Marita:
Deze periode en geweldige ervaringen neemt niemand jullie meer af dus nog even pakken wat je pakken kan ! Ik ben heel benieuwd naar jullie verhalen face2face ! Groetjes Marita -
06 Februari 2015 - 16:47
Anne:
Geweldig dames!!! XXX -
06 Februari 2015 - 17:09
Linda Mans:
Wat een prachtige ervaringen dames! Mooi om mee te mogen maken en fijn dat jullie in een kliniek mochten gaan kijken. Zal weer afkicken worden als jullie terug naar Nederland gaan. Geniet nog van deze mooie bijzondere tijd.
X Linda -
06 Februari 2015 - 20:05
Petra:
Hoi Ilse en Kelly,
Door de modder en regen, het lijkt wel een bootkamp in Nederland.
Fijn dat jullie gemotiveerde groepen hebben om uitleg aan te geven. Wat bijzonder , een bevalling op een vuilniszak, en een schoonmaakster die medicijnen doet, moet je hier in Nederland doen, alle wetten en protocollen komen in opstand.
Nog even oefenen met jullie rugzak op het hoofd en volgende week lopen jullie er zo mee weg.
Have fun, de laatste werkweek. -
06 Februari 2015 - 21:10
Elise:
Alweer een heerlijk verhaal!
Zelfs een bevalling meegepikt, dat hebben jullie goed geregeld.
Lijkt me erg gaaf en onwerkelijk om te zien hoe het er daar en toe gaat. Gelukkig dat het allemaal goed is gegaan. En wat mooi hoe ze met handdoeken en vuilniszakken alles kunnen regelen. Wij hier maar dure kraampakketten, wandelwagens en draagzakken aanschaffen.
Jullie verrichten mooi werk!
-
06 Februari 2015 - 22:13
Marianne Heijmans:
Hoi Kelly en Ilse,
Jullie zijn van alle markten thuis zoals ik lees.
Die ervaring zou je hier niet zo kunnen opdoen.
Kelly het staat leuk, zo'n klein zwartje op je arm! Oefen maar goed met de draagzak, weet je straks hoe het moet.
Maar zonder gekheid, het is weer een hele ervaring voor jullie.
Werk ze nog, en geniet van jullie vrije tijd. Groetjes Marianne -
07 Februari 2015 - 09:21
Emmy:
Hey Kelly en Ilse,
Wow wat een verhaal weer, toeschouwer van een bevalling.. Dat is wel iets heel aparts ;-) Heel leuk om te lezen. Heel veel plezier daar nog.
X. Emmy -
07 Februari 2015 - 11:00
Nellie Koenen:
Hallo dames
Leuk om te lezen over jullie avonturen en goede werken! Ik moest wel lachen toen ik las over die houten toeter, die werd bij mij ook gebruikt, toen ik Remko verwachtte en ook nog bij Baukje. Wij wisten 34/38 jaar geleden ook het geslacht van de baby niet. En Lonneke en Baukje wilden zich ook liever laten verrassen.
Wat een prachtige foto Kelly, van jou en dat baby'tje, om op te vreten.
Nog veel plezier en Kelly: tot ziens in Meijel. Nellie -
07 Februari 2015 - 11:03
Oma Roos:
Hoi Ilse Kelly
Wat een mooi verhaal met de zorg en de bevalling en de kinderen ik vind het geweldig van jullie
Het is gewoon geweldig wat jullie allemaal doen
Samen naar de kerk en dat is mooi om mee te maken wie weet als jullie weer thuis zijn zaterdags naar de kerk ik weet wel hoe Ilse Kelly daar over denken nog veel plezier en tot horens
Lieve groetjes van Oma -
07 Februari 2015 - 19:10
Petra Mans:
Hoi Kelly en Ilse,
Het zijn mooie verhalen om te lezen.
Fijn dat jullie dit allemaal mogen meemaken!
Geniet maar van deze mooie tijd.
Groetjes Jan en Petra -
09 Februari 2015 - 18:24
John Mansvelt:
Hallo Kelly en Ilse,
Geweldig om jullie belevenissen te lezen.
Het is daar toch heel iets anders dan in Nederland: wat zijn wij verwend!
Nog veel plezier en werkgenot in Malawi en op naar Zuid-Afrika.
Ik ben benieuwd naar jullie volgend verslag.
Groet,
John Mansvelt -
09 Februari 2015 - 19:20
Wilma En Erik:
Lieve Ilse en Kelly,
Wij genieten van jullie verhalen, geweldig om te lezen.
Nog een kleine week in Malawi en dan weer op naar het volgende avontuur.
Veel succes en plezier met het werken en voorlichting geven.
We kijken weer uit naar het volgende verhaal.
Heel veel liefs en tot skype, sms of appen
Xxx Erik en Wilma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
